ΜΗ ΣΩΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΒΒΑΤΟ pt 8

16

Τώρα εσύ περιμένεις στο κεφάλαιο αυτό να σου εξηγηθούν οι απορίες σου. Αρχίδια. Ο Τσάρλι δεν πρόλαβε να μου πει πολλά κι όσα μου πε με μπέρδεψαν περισσότερο. Μετά ήρθε το μουνί με το πιστόλι. Αλλά κάτσε να τα πάρω από την αρχή.
Ο Τσάρλι άναψε ένα τσιγάρο και με κοίταξε.
-Τζονούλη, από όσα θα σου πω δεν θα πιστέψεις τίποτα. Κανείς δεν πιστεύει. Όλοι είναι κολημένοι σ' οσα τους λέει η τηλεόραση, τα σχολεία κι οι παπάδες. Σημασία έχει ότι πλέον εσύ είσαι το Πρόβατο κι εμείς πρέπει να σε προστατέψουμε.
-Από ποιον. Τον κακό λύκο;
Ο Τσάρλι με κοίταξε έκπληκτος.
-Νόμιζα δεν ήξερες τίποτα.
-Μια μαλακία είπα. Νόμιζα ήταν αστείο.
-Τα πράγματα είναι σοβαρά. Θα αρχίσουν να σε κυνηγάνε.
-Εμένα; Γιατί;
-Θέλουν την Ουσία.
-Ποια ουσία;
-Μία είναι η Ουσία.
-Δεν υπάρχει αθανασία;
-Κάποτε υπήρχε. Αν κάνουμε σωστά τη δουλεία μας θα ξαναυπάρξει.
-Καλά, γάμα τα. Και δε μου λες, ποια είναι η δουλεια μας;
-Να μέινεις ζωντανός μέχρι την Αλλαγή ή...
Τα μάτια του έλαμψαν.
-...την Επαναφορά.
-Τι πίπες είναι αυτές ρε Τσάρλι. Πάω να φύγω. Είναι τρελά όλα. Αντίο κι ευχαριστώ για τον πατσά.
-Το ότι μια νεκρή μίλησε στο κεφάλι σου δεν είναι τρελό;
-Ήμουν ήδη πιωμένος. Μπορεί να το φαντάστηκα.
-Ό,τι μπορείς να φανταστείς, μπορεί να γίνει.

ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΟΥ ΤΖΟΝΟΥΛΗ Νο 5

ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΦΥΓΕ. ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΔΙΑΛΟΓΟΥΣ.

-Άμα φανταστώ ένα βυζί που αντί για γάλα θα βγάζει τεκίλα, θα γίνει; Τι μαλακίες μου λες.
-Μιλάω σοβαρότατα. Είσαι το Πρόβατο, έχεις την Ουσία, μπορείς να σώσεις τον κόσμο.
-Απ' τον κακό λύκο;
-Από τη μαλακία που τον δέρνει. Ο κακός λύκος θέλει μόνο την Ουσία.
-Τι σκατά είναι η ουσία;
-Πού να ξερω. Πάνε τόσα χρόνια.
Μέτα άκουσα ένα μπουμ κι η πόρτα έπεσε. Και μια γκόμενα με σημάδεψε με το όπλο της.

Ένα απόγευμα (όταν έκλασε ο Ζάο Ζου)

Εκείνο το απόγευμα η αλήθεια ήταν πως ο μεγάλος διδάσκαλος Ζάο Ζου δεν είχε και πολύ όρεξη για μάθημα. Θα προτιμούσε να 'ταν στο κρεβάτι με την Τσαν Λι, να πίνει μπύρες και να ρεύεται σε κάποιο μπαλκόνι ή να παίζει μπάλα στους πρόποδες του Λευκού Βούνου και γενικα να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτος από το να προσπαθεί να διδάξει στους μαθητές του τα μεγάλα νοήματα του σύμπαντος. Έτσι όταν μπήκε στην τάξη έκατσε στην έδρα, σταύρωσε τα χέρια κι άφησε το κεφάλι του να πέσει κάτω χωρίς να πει ουτε καλησπέρα.
Και μετά από λίγο την αμόλησε. Ήταν μια απρογραμμάτιστη, απροειδοποίητη και σαφώς ηχηρή κλανιά που έκανε τους μαθητές του να τον κοιτάξουν περίεργα. Η γλυκιά Τσου Τσι Μο από το πρώτο θρανίο σοκαρίστηκε από αυτήν την χωρίς αιδώ πράξη του διδασκάλου. Ο Μπάι Γιν κρυφογέλασε και ο Σου Κι , ο πρόεδρος της τάξης, έμεινε λίγο σκεφτικός κι είπε: "Συνάδερφοι, ο δάσκαλος σίγουρα προσπαθεί να μας διδάξει κάτι.". Ο Τάο Τάο πρότεινε πως αυτό που ήθελε να τους πει ο δάσκαλος είναι να αποβάλλουν καθέ τι που τους βαραίνει όμως λίγοι συμφώνησαν με την εξήγηση αυτή. Ο Λου Σάο μετά από λίγη γιόγκα σηκώθηκε όρθιος και είπε: "Το βρήκα! Τα λόγια είναι μάταια για να εξηγησουμε τα νοήματα του κόσμου. Αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε, ας κλάσουμε.". Αυτή η ιδέα άρεσε στους μαθητές. Τους ενθουσίασε τόσο πολύ που ο Βάο Γου έριξε μια κούφια. Κι ακολήθησε ο Τάο Τάο κι ο Σου Κι και μετά ο Τσι Ντο άφησε μια δυνατότερη. Ακόμα κι η Τσου Τσι Μο έριξε μια κοριτσίστικη. Όλη η τάξη έκλανε χαρούμενα.
Έκτος από τον Γκου Τι Σε. Ο Ζαό Ζου το πρόσεξε και μίλησε για πρώτη φορά εκείνο το απόγευμα: "Έσύ παιδί μου γιατί δεν κλάνεις;". "Δεν μου 'ρχεται μεγάλε διδάσκαλε." ήταν η απάντηση. "Πέρνα αμέσως έξω" είπε ο δάσκαλος κι υπόλοιποι μαθητές γέλασαν μέσα τους χαιρεκακα. Και μόλις ο Γκου Τι Σε έφυγε από την αίθουσα ο Ζάο Ζου έκανε μια κίνηση που προβλημάτισε πολύ τους μαθητές του. Έκλεισε τα παράθυρα, τα σφάλισε καλά κι έφυγε κλειδώνοντας πίσω του την πόρτα.
"Καλοί μαλάκες είναι" είπε στον Γκου Τι Σε που περίμενε απ' έξω. " Ακολουθούν τον κάθε παπάρα που το παίζει δάσκαλος, προσπαθουν να βρουν νόημα στα πάντα, ξεχνάν να ζουν. Ασ' τους τώρα να μυρίζουν τις πορδές τους." Και κάθως πήγαιναν παρέα στο κυλικείο να πιουν μπύρες πίσω από την κλειστή πόρτα ο Λου Σάο πρότεινε πως : "ίσως θέλει να μας πει πως όσο κι αν προσπαθούμε θα μείνουμε πάντα κλειδωμένοι στη μικρότητα της ύπαρξής μας.".