Αποφάσισα τελικά εκτός από τις δικές μου βλακείες να φιλοξενώ που και που και κανενός άλλου. Μετά από απαίτηση των αναγνωστών του blog δημοσιεύω δυο εκπληκτικά δίστιχα που γράφτηκαν στο λύκειο από δυο σπουδαίους δημιουργούς, τον Πρόεδρα και τον Παυλάκη που είναι έγκλημα να ξεχαστούν. Ξεκινάω με το σχεδόν βαρναλικό ποίημα του Πρόεδρα που πραγματικά με συγκλόνισε.
Πάλι μεθυσμένος ήμαν
νόμιζα ήμουνα ο He-Man.
Και ολοκληρώνω με το βαθύτατο ποιήμα ορόσημο του Παυλάκη, το απάυγασμα θα έλεγα της σχολικής ποιητικής μας δραστηριότητας.
Την κυλότα σου φοράω
και φωνάζω βάο βάο.
Πρέπει να 'χω και κάτι άλλα γραμμένα στο βιβλίο της Ιστορίας Επιστημών. Αν τα βρω ποτέ θα τ' ανεβάσω.
1 σχόλιο:
να αναζητήσεις πάραυτα τα σχολικά βιβλιά και να μεταφέρεις εδώ τους λογοτεχνικούς θησαυρούς που κρύβουν τόσα έτη στα σπλάχνα τους!
Αιδώς να τα κρατάς μόνο για σένα, άσπλαχνε!
Χρόνια πολλά!
Δημοσίευση σχολίου